Tanrılar savaşının bitmesinden sonra evrenin paylaştırılması sonuçunda Poseidon'a okyanusların ve denizlerin egemenliği verilir. Yunanca bir sözcük olmayan Poseidon Poti-dan'dan türer ne bu ad Hint-Avrupa dillerindeki biçimiyle karşılaştırıldığında " denizin efendisi" anlamına gelir.

Mitolojide Poseidon Kronos ve Rheia'nin oğludur. Kronos öbür çocukları gibi Poseidon'u doğar doğmaz yutar. Daha sonra Zeusanası Rheia'nın yardımıyla Kro­nos'u kaçırıp Poseidon ve diğer kardeşlerini kusturur. Denizlerin egemenliği verilen Poseidon Okeonus'un torunu Amphitrite ile evlenir ve Triton'u üretir.  Karısı Amp­hitrite ile denizin altındakı sarayda oturur.

Zeus kılığında betimlenen Poseidon'da Zeus'un ağırlığı ve sessizliği yoktur. Destanlarda Poseidon'a verilen sıfat yeri sarsan titreten anlamına gelen "Eno­sigaios'tur. Güçlü bir tanrı olan Poseidon elinde tuttugu üç çatallı mızrakla yalnız denizi değil çepeçevre sardığı topraklarıda sarsar.

Troya Savasi'nda keyfi dav­ranışlar gösterir. Bazen Akhaltları bazen Troyalıları tutar birçok kentin koruyucusu olmak için diğer tanrılarla girdiği yarışmalarda çoğunlukla yenilir. Poseidon köken olarak ele alındığında III. Binin başlarında Girit'te bir deniz tanrısının varlığının ortaya çıktığı görülür. Linear B yazıtlarında bu tanrının adı Posidoeya olarak geçer. Tanrının kökeninin bu döneme kadar indiği işlevinin değişmediği ve bir deniz tanrısı olduğu görülür.

Girit dışında YunanistanBatı Anadolu sahillerinde ve adalarda Poseidon'a tapınıldığı bilinmektedir. 12 ion sehrinin toplandığı Panionion'da birliğin baş tanrısı olarak Poseidon Plykodros Kabul edilmiştir. Poseidon'un deniz tanrısı olması nedeniyle onun kutsal yeri olarak sayılan bazı burun çıkıntıları Poseidonion olarak adlandırıldı. Bozburun Marmaris Burnu Chios (Sakiz) Adası'nın batı yanında bir burunSamos (Sisam) Adası'nda bir burun ve Didyma Apollon Tapınağı yakınında bulunan Tekağaç Burnu Poseidon olarak adlandırılmıştır.