Ahlâkın kaynağının ne olduğu veya insana nereden geldiği belki de felsefenin yüzlerce yıllık bir sorusudur. Bu soruya en net ve en doğru cevap nedir bunu kimse tam olarak söyleyemiyor. Kimi düşünürler, inançların insanlara ahlâkı getirdiğine inanırken kimi düşünürler ahlâkın vicdandan geldiğini söylüyor. Kimi düşünürlerse başka şeyler söylüyorlar. Bugün bir düşünür olmayarak ben de kendi düşüncemi söyleyeceğim konu hakkındaki. Tabi ben bir düşünür ve felsefeci değilim. Sadece konu hakkında biraz düşünmüş birisiyim o kadar. Benim düşünceme göre bir insanın hayatta kalma isteği ile ahlak arasında son derece önemli bir bağ var. Bu düşünceyi hiçbir yerden okumadım ya da duymadım ama yaptığım çıkarımlar bana hayatta kalma isteğinin ahlakla çok alakalı olduğunu gösteriyor.

Çünkü herhangi bir şey çalındığı zaman sinirlenmek aslında eski çağlara gittiğimiz zaman bir insanın hayatta kalması için doğadan topladığı yemeği birinin çalmasının ona oldukça sinirlendirebileceğini bize gösteriyor. Çünkü hayatta kalmak zorunda. Aynı şekilde bir yemeğin çalınması hayvanlar arasında da kavga sebebi olabiliyor. Yani doğanın geneline baktığımız zaman, YouTube'da yemek çalma örneğindeki gibi, canlının hayatta kalmasını engelleyecek davranışların önüne geçirmek için ahlaki kurallar denilen yapılar oluşmuş olabilir. Hayatta kalmayı sağlayacak davranışların temellendiği ahlak kuralları da günümüze gelene kadar pek çok konuda dallanıp budaklanmış olabilir.

Örneğin yemeğin çalınmaması, yanındaki eşin de çalınmaması ahlaki bir kurala giriyor. Çünkü eşler birbiriyle hayatta kalabiliyorlar. Bu doğada da olan bir şeydir. Hayvanlarda da vardır bu. Tabi bazı hayvanlarda, hepsinde değil. Hayatta kalmakla ahlaki kurallar arasındaki bağlantı benim görüşüme göre bu şekildedir. Canlıyı hayatta tutacak davranışların ön plana çıkarılıp hayatta kalmasını zorlaştıracak davranışların arka plana itilmesi veya yasaklanması ahlaki kuralların temelini oluşturur.