Bugün insanların yalnızlığının en büyük sebeplerinden birisi belki de iletişimlerde bir şeyler alma ve bir şeyler verme dengesinin bozulmuş olması. İnsanlar bugün her zamankinden daha net bir şekilde almak istediklerini belirtiyorlar. İnsanlar her zaman almak isterler ve her zaman bir şeyler almanın peşinde koşarlar ama bugünkü kadar açık ve net bir şekilde hiç bu gösterilmemişti. Herkes almak isteyince ama hiçbir şey vermek istemeyince başımıza ne geliyor? Tabii ki de insanların birbirinden ayrışması. İnsanların yalnız kalmasının ve ayrışmasının tek sebebi bu olmasa da yine de en önemli sebeplerinden birisi bir şeyler alma ve verme dengesinin bozulması oluyor.

Örneğin, bir iletişim kurulurken bir taraf zaman ayırıyorsa, örneğin karşı tarafın kötü bir anında onu teselli etmek için, aynı şeyi teselleden insan bir gün kendisi içinde bekleyecektir. Ama bunu göremediği zaman ne mi oluyor? İletişim sekteye uğurluyor. Ve bunu göremeyen insan bir daha başkası için de bunu yapmak ve zaman kaybetmek istemiyor. Bu son derece çirkin bir kısır döngü. İnsanlar birbirlerine karşı sıkı bir gard almış durumda gibiler. Kimse kimseye bir şey verip ortada kalmadan bir şey alma derdinde.

Çünkü karşındaki insanların kendilerini ortada bırakabileceğini düşünüyorlar. En azından benim şahsi gözlemim bu yönde. Bu döngü nasıl kırılır bilinmez. Ancak ve ancak dizi ve film sektörünün insanların birbirine daha fazla şey vermeye odaklı bir iletişim modeli ortaya sunmasıyla ve insanların bunların izlemesiyle çözülebilir diye düşünüyorum. Şu anda toplum alma verme dengesinde bir kısır döngünün içinde ve bu dayanılığı artıran en önemli sebeplerden birisi.