kaptanfilozof06
Amaçlarımız bazen hayatlarımızın içinde büyük bir yer kaplayacak hale gelir. Özellikle onları besleyen motivasyon kaynaklarımız çoğaldıkça günlük yaşantımızda bile onları unutamaz hale geliriz. Bir eğlence ortamında bile kendimize bazen sorarız. Ben burada ne yapıyorum? Benim aslında amaçlarıma ya da başka türlü bir yolda olmam gereken bir durumda olmalıyım diye kendimizi eleştirebiliriz.
Ya da üzgün istediğimiz bir anda amaçlarımız uğruna ayağa kalkıp yolumuza devam edebiliriz. Amaçlarımızda bu kadar bağlı olmak bizi stabil bir ruh haline sürükler. Stabil bir yaşama. Ancak böylesine bir durum insanın anı yaşamasını da engellemeye başlar. Pek çok insan ise anı yaşamak ister. Bazı anlar üzüntü getirir, bazı anlar heyecan. Bazı anlar sevinç ve neşe getirir. Bazı anlar hayal kırıklı.
Ancak iyisiyle kötüsüyle insanlar anlarını doya doya yaşamak istiyorlar. Bu da genel olarak bir amaca bağlanmalarını engelliyor. Mesela bir amaç uğruna hareket edebilmek veya bu uğruna gidebilmek insanlığı çok farklı bir noktaya sürükleyebilir. Veya o insanın kendi bireysel yaşamında bütün sorunlarını bitirebilir. Ancak insanlar galiba bu halde mutlular. Kopamayacak amaçlara sahip olmaktansa yaşayabilecekleri anlarının olmasını daha çok tercih ediyorlar. Bu onlara daha dolu bir yaşam gibi geliyor.
Yorumlar
Amaç önemlidir
düşündüren bir içerik
Bazen amaçlarımız bizi ele geçirmeye başlar
Yorum yazmak için lütfen giriş yapınız