İnsan arası sevginin gerek toplumu bir arada tuttuğu, gerek aileyi oluşturduğu, gerekse insanların bir arada yaşamasını sağlayan önemli bir duygu olduğunu söyleyebiliriz. Ancak sevginin de aşırıya kaçan yanları zararlı olabilir. Peki biz bu zararı nerede görebiliriz? Tabii ki de yapılan işlerde adalet olgusunu da görebiliriz. Örneğin eğer adaletin içine sevgi girerse, insanlar sevdiklerini kollamaya başlarlarsa, sevgi adaletin önüne geçerse orada adaletsizlik olmaya başlar.

Ya da yapılan bir işte insanların arasındaki sevgi çok fazla olursa, yönetenle yönetilen arasındaki sevgi çok fazla olursa, jirarşik düzen kaybolabilir ve yapılan işler yürümeyebilir. En azından olduğu gibi, olması gerektiği gibi yürümeyebilir. Buradan da anlayabiliriz ki, sevgi fazla verildikçe suistimal edilmeye açık ve yapılan her şeyi mahvetmeye hazır bir kavramdır. Sevgi ne fazla olmalı ne de az olmalıdır.

Tüm duygular gibi ya da diğer her şey gibi ölçüsünde olmalıdır, dengede olmalıdır. Sevginin fazlasının zararlı bir şey olabileceği ilk başta insanın aklına gelmez. Çünkü sevgi iyidir, güzel bir duygudur. Ancak sevginin de fazlası ne yazık ki zararlıdır. Bunları da bilmek gerek. İlk başta algılaması ne kadar zor olsa da bilmek gerek.