PANİK SENDROMU

 

Belirtileri: Çok sık -genellikle her gün- görülen, ortalama yarım saat süren ve kalp çarpıntısı, baş dönmesi, terleme, titreme veya nefes darlığına yol açan panik atakları. Panik ataklar gelişigüzel oluyor ve atağın nedeni hasta ta­rafından tanımlanamıyor. Bazı hastalar "korkudan korktukları için" açık alan korkusu (claustrop­hobia) geliştirebiliyorlar.

 

Tedavisi: Hastalar, panik atak sırasında korkunun kısır döngü­sünü kırmaya yönlendiriliyorlar. En küçük bir kalp çarpıntısında kalp krizi korkusuyla paniğe kapı­lan hastalarda tepki olarak çok hızlı kalp atışları görülüyor. Buna paralel olarak hastanın açık alan korkusu da varsa, tedavide bu korku da dikkate alınıyor.

SOSYAL KORKU

 

Belirtileri: Hastalar başarısız olmaktan, kendilerini gülünç duruma düşürmekten veya indir­genmekten korkuyorlar. Bu yüz­den de, kendilerini başkalarının değerlendireceği durumlara gir­miyorlar tam tersine bundan sürekli kaçınıyorlar (topluluk kar­şısında konuşmak, partilere katıl­mak, başkalarının gözü önünde yemek yemek, yazı yazmak, vb). Gözaltında bulunmak bu hastala­ra acı veriyor.

 

Tedavisi: Başkalarının gözü önünde konuşmak gibi tipik korku durumlarında, grup terapisi çok olumlu sonuçlar veriyor. Gruba katılan hastalarda rol değişimine gidildiği için grup terapisi bütün sosyal korkularda etkin bir yön­tem... Hastaların çeşitli dernekle­re katılmaları ve grup terapisinde öğrendiklerini ev ödevi olarak uy­gulamaları teşvik ediliyor.

AÇIK ALAN KORKUSU

 

Belirtileri: Bu tür korkuda hasta­lar kamuya ait alanlarda bulun­mamaya özen gösteriyorlar. Lo­kanta, sinema, toplu taşıma araç­ları gibi yerlerde yaşayacakları bir panik atağının son derece rahat­sız edici; araba kullanırken veya asansörde yaşanacak bir paniğin de tehlikeli olacağını düşündükleri için, bu gibi yerlere girmiyorlar. Açık alan korkusu ve panik atak genellikle birlikte görülüyorlar. Çok aşırı durumlarda hasta evin­den dışarıya çıkmayı reddedebili­yor. Sonuç, akut depresyon ve in­tihar tehlikesi oluyor.

 

Tedavisi: Spesifik korkununki gi­bi. Hasta, korkuyu yaratan durum­la bilinçli olarak karşılaştırılıyor.