Güç kavramı aslında iyi bir irade ile, sağlam bir irade ile, kararlılıkla, cesaretle ve çalışmayla her insanın ulaşabileceği bir kavramdır. Tabi bir insanın ulaşabileceği gücün de bir sınırı vardır. Çünkü her insanın bir potansiyeli vardır ve bu potansiyel sınırlıdır. Ancak bu potansiyel arttırılabilir de tabi. Ama tabi bu artış da sonsuza kadar sürmez. Buradan anlıyoruz ki, her insan aslında şu anda göründüğü durumdan çok daha farklı ve çok daha güçlü bir konumda olabilir.

Tabi isterse evet, bunun için çabalarsa. Ancak güce ulaşmak, birkaç farklı duygusal altyapıyı gerektirir. Bunlardan birincisi, güce karşı duyulan bir hırs. Bir başkası ise çaresizliktir. Ancak günümüzde nçhemen hemen her insan ne bu kadar çaresiz kalabiliyor, ne de bu kadar büyük bir hırsa sahip. Dolayısıyla pek çok insan aslında potansiyeline ulaşmadan yitip gidiyor. Ancak güce ulaşmak gün geldiğinde her insan için bir mecburiyet haline gelecektir. Pek çok insan bunu ilerleyen yaşlarında fark eder. Az sayıda insan ise genç yaşlarında yaşadığı çaresizlik veyahut da içinde bulunan hırsla güç denilen kavrama erken yaşta ulaşabilir.

Ancak güce ulaşmak için çok çalışmanın ve iradenin yanında fedakarlık da ister. Bu fedakarlık ise bazen gerçeklerle yüzleştiğimiz zaman eski hayatımızı sırt çevirmeye gerektir. Düşünsenize, yıllarca birlikte olduğunuz yerde içinde olduğunuz topluluğa, insanlara güç kazanmak için sırt çevirmek. Çünkü onların aslında gerçek olmadığını anlamak. Kaç kişi bunu yapabilir? Sadece çok hırslı olanlar böyle bir gidişimde bulunabilir.