Bir insanın hayatını nasıl algıladığına veya şekillendiğine bakarsak, aslında hem çok basit hem de çok komplike bir kavram karşımıza çıkar. O da ebeveynler kavramı. Evet, bir insanın hayata olan bakışın nasıl şekillenmesinde, onu büyüten, onun doğumundan beri yanında olan ebeveynleri en büyük etkendir. Hatta belli başlı istisnalara hariç, bir insan ebeveynlerinin tıp atıp kopyasıdır diyebiliriz. Gerek karakter olarak, gerek görünüş olarak, huy olarak, doğuştan gelen özellikler bakımından.

Bir birey her zaman için ebeveynlerinin kopyası niteliğindedir. Tabi ki de bir bireyin gelecekte nasıl biri olacağında ailesinin haricinde çevrenin aldığı eğitimin büyük bir önemi ve etkisi de vardır. Ancak en önemli şey büyürken yanında kimlerin olduğudur. Ebeveynler veya anne baba geçersek, diyelim ki annesi ve anneannesiyle büyüyen bir insan.

Bu insan babasıyla büyümediği için babasının veya bir erkeğin ona verebileceği hiçbir şeyi vere alamamış olarak büyüyecektir. Veya sadece babasıyla büyüyen bir insan bir anneden alabileceği hiçbir şeyi alamadan büyüyecektir. İşte bu durum bizlere bir insanın yakısının şekillenmesinde ebeveynlerin ne kadar önemli olduğu gerçeğini gösterir. Bir insanı büyütenler aslında kendilerinden bir tane daha olan bir insanı yaratıyor gibidirler.