Bir insan açısından en cesur olduğu durum nedir diye sorsak, bir insanın en cesur olduğu, en atılgan olduğu hal nedir diye sorsak, karşımıza çıkacak durum hiç şüphesiz ki kaçacak yeri kalmadığı zaman olacaktır. Evet, bir insanın hayatta en cesur olduğu an, artık kaçacak hiçbir yeri kalmadığı an olacaktır. İnsan bunu anladığı zaman, hayatta hiç olmadığı kadar cesur, atılgan ve radikal kararlar verebilir hale gelir.

Örneğin, bir savaş alanını düşünün. Her tarafı kuşatılmış bir ordu olsun ve savaş devam ediyor. Rakipleri onlara teslim olma seçeneği sunmamışsa, bu askerler her şeyleriyle savaşacaklardır. Hiç olmadıkları kadar cesurca ve iyi savaşacaklardır. Çünkü artık ölümden kaçabilecekleri hiçbir yer kalmamıştır.

Hiçbir seçenekleri yoktur. İşte, kaçacak bir yerin kalmaması gerçeği, insanı çok cesur, çok atılgan yapabilir. Ne yazık ki, insan genellikle doğası gereği, kaçabiliyorsa kaçmayı tercih edecektir. Bunu sadece bir savaş olarak düşünmeyin. İnsan mücadeleden de kaçmayı tercih edecektir. İnsan zor olandan da kaçmayı tercih edecektir. Ta ki hayatımızı sıkıştırıp, sıkıştırıp, sıkıştırıp, kaçacak bir yer bırakmayana kadar.