İnsanlara ne kadar kendinizi sevin, kendinize değer verin deseniz de, bu aslında o kadar da kolay bir şey değildir. Çünkü bir insan, kendisini sevmek ya da kendisine değer vermek için genellikle belli başlı sebepler arayacaktır. Yani insan kendisini bile aslında durup dururken sevemez. Bir insanın kendisini sevmesi için aslında hayallerine, istediği hayata veya bunun gibi pek çok şey kendisine ulaştırabilmiş olması gerekir. 

Bunu şöyle düşünün, siz eğer kendi verdiğiniz kararlardan dolayı kendi hayatınızı mahvediyorsanız, günün sonunda kendinizden de nefret eder hale gelirsiniz. Veya kendi iradesizliğinizden dolayı kendi hayatınızı mahvediyorsanız, sonunda kendinizden nefret eder hale gelirsiniz. İşte olaylara bu açıdan baktığımızda aslında bir insanın kendisini sevmesi son derece zordur. Veya kendini affedebilmesi son derece zordur.

Aslında bir insanın başarısızlığı veya hayatta kendisine verdiği zararlar onun suçu gibi değilmiş gibi gözükse de veya insanlar bunu böyle kabul etmek istese de aslında her birey kendi hayatının iyi veya kötü gibi şartının tek sorumlusunun yine kendisi olduğunu içten içe bildiği için bireyler içten içe kendisini ya sever ya da sevmezler. İşte bir bireyin kendisini sevmemesi aslında kendisine bile istediği hayatı verememesi gerekir. Veya hayatta istediği şeyleri alamaması ile, başaramaması ile ilgilidir. İnsan kendi hayallerini gerçekleştirebildikçe kendisini sever.