Refah içinde yaşamak ve sadece bireylerin değil, tüm toplumun refah içinde olmasının insanlığa veya o topluma getireceği olağanüstü faydalar olduğu düşünülebilir. Evet, refah faydalıdır. Ancak refahın getirdiği bir sapkınlık da vardır. Çünkü rahatlık insanları sapkınlığa iter. Bu ne yazık ki son derece tuhaf ama insan doğasının parçası olan bir gerçektir. Kendisini yeterince eğitememiş, yeterince donatamamış ve yeterince hayat tecrübesine sahip olmamış insan veya insanlar, refah içinde yaşamaya başlarlarsa saçmalarlar.

Ne yazık ki böyle bir gerçek söz konusudur. İnsan doğasının bir sonucu. Bugün ise toplumlara baktığımızda toplumun büyük bir kısmının kendisini sapıtmayacak veya sapkınlaşmayacak kadar iyi bir eğitim seviyesine, yeterince yaşanmış tecrübeleri, güçlü bir irade ve mentale getirmesi pek de mümkün değildir.

Bu yüzden refah içinde toplumların büyük bir kesimi genellikle sapkınlığa yönelecektir. Bu refah denilen şeyin toplumlara verdiği en büyük zarardır ki aslında bu refah düzeninin de sonunu getirecek olan bir şeydir. Çünkü refah dolu bir düzen sapkın olmayan, çalışkan, dürüst ve güçlü insanlar tarafından kurulurlar. Zayıf iradeli sapkın insanlar ise elle bir refah varsa bile onu yok edeceklerdir.