İnsan kendini ister istemez başkalarıyla kıyaslayabilir, başkalarıyla rekabet halinde olabilir ve motivasyonunu bu rekabetten veya kıyaslamadan sağlıyor olabilir. Ancak rekabet ve kıyaslamanın başka insanlara odaklanması ve bu odaklanmanın bir bireye herhangi bir işi yaparken motivasyon vermesi son derece bireyin kendisi açısından zararlı olabilir. Bunun en önemli sebeplerinden birisi ise ortada büyük bir bireysel yangının oluşmasıdır.

Birincisi, bireyin kendini kıyasladığı diğer birey belki de dünya çapında bakıldığında o kadar iyi değildir ama o birey için iyi gelir ve o birey için yanlış bir çıta noktası olur. İkincisi, bireyin kendini başka bir bireylik kıyaslaması büyük bir moral bozukluğuna sebep olabilir ve ileride çok büyük işler yapacak kişinin moralinin bozulup erkenden o işi bırakmasına sebep olabilir. Ancak bir bireyin kıyaslama ve rekabeti kendine odaklanırsa, birey her seferinde kendisini aşmaya çalışacaktır ve aslında bu bir merdivenin basamaklarını tırmanmak gibi adım adım olacaktır.

Şöyle düşünün, kendinizi bir konuda aştınız ve belli bir seviyeye geldiniz. Sonra yine kendinizle rekabet edip kendinizi diğer konuda da aştınız ve tık tık diye basamakları çıktınız. Eğer kendinizi başkasıyla kıyaslasaydınız belki de çok üst düzey birisiyle kendinizi kıyaslayıp asla sizin ulaşamayacağınız bir noktaya bakıyor olurdunuz. Ama kendinizle kıyasladığınız için kendinizi zamanla adım adım giderek o üst noktaya da gelebilirsiniz ki zaten olması gereken budur.