Hayatımız içinde yaşayabileceğimiz veya yaşadığımız bazı anlar vardır, bize bir anda rüya gibi gelmeye başlar. O an için hayattaki bütün değerlerimizi ya da bütün akıllı durumlarımız unutulur. Rüyaya geçiş gibi bir durum. Gerçekten kolay değildir. Sadece duygularımızla hareket ettiğimiz bir andır veya bir gündür. Yaşanması veya yakalanması son derece zor, özel bir durumdur. İşin tuhaf ve kötü yanı ise böyle bir duruma tek başımıza ulaşamayız. Birilerinin bize yardım etmesi gerekir. 

Aynı zamanda her ortamda da ulaşamayız. Belli başlı bir ortamın olması gerekir. Belki farklı renklerin olduğu, farklı ışıklandırmaların olduğu bir ortam gerekir. Farklı yiyecek ve içeceklerin olduğu bir ortam. Pek çok insan hayatı boyunca ne kadar aklıyla hareket etmeye çalışsa da ve bunu istese de, aslında rüya gibi bir duruma gelmeyi ve duygularıyla hareket etmeyi de o kadar çok ister. Bu tarz anları yaşamayı da o kadar çok ister ama bunu kimseye söylemez. Kimseye belli etmez ama ister, pek çok insan. Aklının başından gitmesini ister. 

O rüya gibi olan anları yaşamak ister. Bu da insanların en büyük çelişkilerinden biridir aslında. Hem aklıyla hareket etmek isteyip, artık hiçbir şeyin kendisini bir rüyaya sokamayacağını söyleyip, hem de o rüyanın içine dalmayı bu kadar çok istemek, o rüyayı yaşamayı o kadar çok istemek, bir insanın en büyük çelişkisi  hayatında. İşin daha da komik tarafı, insanlar genelde ne yaşamak istediklerini bile bilmezler. Rüya yaşarken onun bir rüya olduğunu bile bilmezler.