Sürekli fikir değiştirmenin yol açacağı yegane şey kesinlikle kaostur, bunu söyleyebiliriz. Bu çok mettir. Bunu bireysel olarak düşünmeye başlarsak, diyelim ki bir birey arabasıyla birlikte bir yolda giderken bir rota çiziyor kendini. A noktasından B noktasına varmak için bir rota çiziyor ve o yolda ilerlemeye başlıyor. Ardından aklına uğramak isteyebileceği başka bir yer daha geliyor ve yolun ortasında giderken bir yolunu değiştirip farklı bir rota daha çiziyor. 

Ve o rotadan gitmeye başlıyor. Ardından yine farklı bir şey yapmak istediği daha aklına geliyor ve yine farklı bir rota çiziyor. Burada karşılaşabileceğimiz şey ne olabilir? Tabi ki de kaos olabilir. Çünkü belki birey yolları birbirine karıştıracak. Belki arabasının benzinini yetiştirecek. Belki gideceği farklı yollarda benzinlik bulamayacak. Ve yolun ortasında kalacak. Yani seçilmiş farklı yollar ve sürekli olarak bilinmeyene doğru bir gidişat planlanmayana doğru bir gidişat en sonunda kaosa, kargaşaya, yolda kalmaya sebep olabilir. 

Bu birey için geçerli olan, aslında toplumlar için de hemen hemen aynı şeye geçerlidir. Diyelim ki bir toplumun içinde bireyleri eğitmek için bir sistem belirleniyor ve 2-3 sene bu sistemle devam ediyor. Ardından bu sistem bırakılıp başka bir sisteme geçiliyor. Ardından o da bırakılıp başka bir sisteme geçiliyor. Kısa süreli değişimler sonunda ortaya çıkacak olan manzara birbirinden farklı düşünen, birbirinden belki farklı konuşan, dünyaya farklı bakan, farklı donanımlara sahip veya hiçbir donanım elde edememiş bir kitle. Kaotik bir kitleyle de yol almak hiç kolay olmayacaktır.