Belki de pek çok insanın hayatta yaptığı en büyük yanlışlardan birisi bu. Ama insanlar genellikle bunu yapıyorlar ve tek bir insana odaklanıyorlar. Bu gerçekten ilginç bir durum olabiliyor. O tek bir insanı alıyorlar, çok büyük, çok önemli bir yere koyuyorlar. Ancak o tek insan aslında o kadar da büyük ve önemli birisi değil. Veyahut da o tek insan sizi öyle görünmüyor. Ve siz de belki de tek bir yere konulabilecek bir insan değilsiniz bazı konularda. İşte bundan sonra ne oluyor? Buradan sonra yaşanan olay şu.
Siz o tek bir insanın kusurlarını görmüyor ve ona daha çok bağlanıyorsunuz. Ama o tek bir insan sizin kusurlarınızı görmeye başlıyor ve sizden giderek soğuyor. Bu, zamanla yaşanması kaçınılmaz bir süreçtir. Ardından siz o insandan beklediğiniz değeri ve ilgiyi göremiyorsunuz. Bu sizi yıpratmaya başlıyor. Öteki karşınızdaki de sadece bir insan. Ama o sırada bunu bir türlü anlayamıyorsunuz. Anlayamadığınız için de daha çok üzerine gitmek istiyorsunuz. Acaba ben mi bir şey yapıyorum, bir hata yapıyorum? Acaba ben kayıp mı ediyorum diye düşünüyorsunuz. Bir anda insanın aklı kapanıveriyor.
Ama tekrar söylüyorum, o sadece bir insan. Çocuk da olsa, kadın da olsa, erkek de olsa, yaşlı da olsa, o bir insan, başka birisi değil, başka bir şey değil. Siz bunu anladığınız zaman ise, yıpranmış oluyorsunuz. O tek bir insan genelde gitmiş oluyor. Orada bulunsa bile sizden gitmiş oluyor. Bunu anlamak ise yıpratıcı. Ama bu yıpranmayı tek bir insana odaklananlar yaşıyor. Başka kimsenin yaşayabileceğini zannetmiyorum.
Yorumlar
Bir insanın felaketi olabilir
bilemedim
O da kendin
Yorum yazmak için lütfen giriş yapınız