kaptanfilozof06
İnsanların herhangi bir şeye heves ettiğini genellikle genç oldukları zamanlarda görebiliriz. Bir düşünün, şuraya gideceğim, buraya gideceğim, şunu yapmaya başlayacağım, bunu etmeye başlayacağım. Bu tarz söz ve söylemleri genellikle kimler söyler? Yetişkinlerden daha çok genellikle yaşı daha genç olan insanlar söyler. Bir şeylere karşı daha heveslidirler. Yaşamanın bizzat kendisine karşı da öyle.
Ancak buradaki en büyük problem insanın heveslerinin zaman geçtikçe ortadan kalkmasıdır. Ortadan kalkan tüm bu hevesler ve bisikletler genellikle insanın artık bir şeylere karşı bir doygunluk hissetmesi veya bir şeylere karşı artık bıkkımlık hissetmesi ile özdeşleştirilebilir. Bir şeylere karşı hissedilen doygunluk, o şeyi çok yaşamakla bilgilidir.
Bir şeylere karşı veya hayatın bizzat kendisine karşı hissedilen bıkkımlık ise artık ortaya çıkan hayal kırıklıkları ya da herhangi bir şeyin olamayışının verdiği bir heves düşüklüğüdür. Sonuç olarak hem doygunluk hem de bıkkımlık genellikle bir insan açısından yetişkin olmaya başladığında yaşanan bir durumdur.
Yorumlar
Zaman insanı aşındırır
hevesler bir gün biter
Yorum yazmak için lütfen giriş yapınız