kaptanfilozof06
Bir insanın yerinde saymasına sebep olan birkaç tane büyük özellik vardır. Bunlardan birisi kibirdir, diğeri umutsuzluktur ve inanmamaktır, en sonuncusu ise rahatlıktır. Bu üç ana sebep bir insanı gelişimden her zaman için alıkoyar. Kibir, bir insanın başkalarını küçümsemesi veyahut da kendini çok büyük görmesiyle ilgilidir. Aynı zamanda kibir, insana farklı şeylere bakmaya veya farklılıkları görmeye de kapatan bir duygudur.
Farklılıklara kapatması ise bir insanın kendisini yeniliklere de açık olmasına engeller. Bu sebepten dolayı kibir, insanın gelişmesine engeller. Umutsuzluk, bir insanın geleceğe yönelik olan başarma nevesini ortadan kaldırır. Çünkü her zaman için umutsuz insan yerinde sayacağını zanneder ve çalışsa da başaramayacağını zanneder. Bu durum ise insanı çalışmaktan alıkoyar, yani gelişmekten alıkoyar.
Umutsuzluk da insanı böyle yerinde saydırır işte. Rahatlık ise insana üşengeçlik getirir. Bu gelen üşengeçlik insanın çalışmasını engeller, yeni bir şeyleri keşfetmesini engeller. İnsanı olduğu yerde saymasına sebep olur. Rahatlık bir bataklık gibidir. İçine düştüğünüz zaman sizi sürekli olarak daha fazla çeker, daha fazla çeker, daha fazla çeker. Sizin daha iyisini yapmanızı engeller.
Yorumlar
Gelişmek stemeyen kabullenmiş insanlardır çoğu
Gelişim bazıları için son derece zor olabiliyor
biraz katılıyorum evet
Yorum yazmak için lütfen giriş yapınız