Bugünkü konumuz zorla yaşanılan hayatlar. Evet, kendinize dönüp baktığınız zaman, hayatınızdan ne kadar memnun olduğunuzu veya her şeyin ne kadar istediğiniz gibi gidip gitmediğini bir kendinize sorun. Ancak bu soruyu sorarken, hayatta istediğiniz absürt isteklerinizi bir kenara bırakarak sorun. Yani, aslında herkesin sahip olabileceği ve sahip olması da gereken belli başlı kriterlerin ne kadarına sahip olup olmadığınızı kendinize bir sorun. Bu her şey olabilir.

Huzur olabilir, neşe olabilir, belki karnınızın biraz daha tok olabilmesi veya istediğiniz şeylerden daha fazla yiyebilmek bile olabilir. Her şey olabilir. Bunu kendinize bir sorun. Bu soruyu kendinize sorduktan sonra ve iyice düşündükten sonra aslında pek çok şeyin kendi hayatınız içinde istediğiniz gibi olmadığını fark ediyorsanız eğer siz de aslında hayatınızı zorla yaşıyorsunuz demektir. Bir düşünsenize artık hayattan keyif almanızı bile sağlayacak unsurları bile kaybettiyseniz bu basit şeylere bile erişemiyorsanız bu hayat zorla yaşanmaya başlanmaz mı?

Ya da keyif almayı da geçtim biraz olsun sizi huzurlu hissettirecek diyeyim. Huzurlu hissettirecek şeyleri bile kaybetmeye başlıyorsanız bu hayat zorla yaşanıyor demek olmaz mı? Evet, zorla yaşanmaya başlanan bir hayat. Belki onu birkaç tane hedef ya da amaçla renklendirebilirsiniz ama geleceğin, gelecekten de emin değilseniz sürekli bitmeyen bir sorun varsa o zaman iş iyice çığırından çıkmaya başlar.