Akılcılık ve çıkarcılık genellikle aynı şeyler olarak gözükseler de aslında birbirlerinden oldukça farklı konulardır. Akılcılık ve çıkarcılık arasındaki en önemli farklardan birisi ise, birisinin günü kurtarmak için kısa vadeli çözümler üretmesi yönünde olduğu, diğerine ise uzun vadeli çözümler üzerinde çok daha iyi kullanılabildiğidir. Çıkarlar günü kurtarmak veya kısa vadeli çözümler bulmak için kullanılan yöntemlerdir. Çıkarcı insanlar da genelde kısa vadeli düşünceler veya fikirler üretebilirler zaten.

Ancak aklın kullanımı veya akılcı olmak tam olarak böyle değildir. Aslında akılcı olmak, çıkarcılığı da içine alabilecek çok geniş bir kümede düşünebilme ve ilerleyebilme kabiliyetidir. Örneğin, herhangi bir zorluk anında sizinle birlikte olan insanları satıp gitmek, onları zorluklara terk edip daha kolay bir yöne kaçmak çıkarcılık örneğidir. Çıkarcı bir zihin o anı kurtarmayı düşünecektir. Ancak olaya akılcı bir gözle bakarsak, akılcı olan yanımızda olan insanları bırakmamamızı bize söyler.

Çünkü uzun vadeli bir düşünceli hesap yaptığımızda, tek başımıza bir zorlukla karşılaştığımızda, gelecekte yanımızda kimsenin olmayacağını gösterir. Çünkü biz onları bırakırsak onlar da bizi bırakacaktır. Akılcılık birlikten kuvvet doğacağını bilir ve bu yüzden kısa vadeli bir çıkar uğruna zor zamanlarda insanları bırakmamanız gerektiğini de size söyler. İşte akılcılıkla çıkarcılık burada birbirinden ayrılır. Akılcılık bütün bir ömrü düşünebilirken, çıkarcılık sadece o anın kurtarılmasına konsantre olur.