Hayatımızın içinde bir sürü farklı plan yapar ve o planları uygulamaya sokarız. Planlarsa her zaman için geleceği yönelik olur. Yani gelecekte olmasını umduğumuz şeylerin başımıza gelmesi için çabalarız. Veya olayların gelecekte olmasını istediğimiz yöne gitmesi için çabalarız. Veya oyalar gelecekte bir yere gideceğini düşünürüz ve ona göre tahmin yaparız. Hiçbirinin garantisi yoktu. Hiçbirinin tamamen olacak diye bir durumu yoktur. Ama bekleriz. Hadi diyelim beklemeye başladık ve günün sonunda başımıza iyi şeyler de geldi.

En sonunda geldiğimiz noktada sevinebiliriz. Amaaya beklemeseydik. Diğerini beklemedik ve bir arada bırakıp çıktık. Ondan sonra bir baktık. İşler iyi olmasını istediğimiz yönde gitmiş. İşte bu bizim için üzücü olur. Bazen öyle şeyler olur ki olaylar istediğimiz yönde gider ama biz orada olmamışızdır ve üzülürüz. Her zaman için işleri iyi gitti diye sevineceğimiz bir durumu olmaz. Bunu da ön görmek mümkün değildir. Bazen risk almayıp çıkmak gerekir. Rizk almayıp çıktığımız zaman yaşadığımız şeyler ise bizim için son derece kötü olabilir. Ama risk alıp orada kalırsak da işler iyiye gidecek, ye işler kötüye gidecektir.

Peki hangisini seçmek daha iyidir? İyiye gitmesini mi, kötüye gitmesini mi? Bunu da veremeyiz. Çünkü tüm bu belirsizlik arasında bir karar vermemiz gerekir. Ve o kararın sonucunda bazen yanılada biliriz. Aslında işlerin iyi ya da kötü gitmesi değil. O yanılgı bizi üzer. Çünkü işlerin bizim için kötü gitmesi veya iyi giden bir şey kaçırmak yanıldığımız anlamına gelir. O yanılgı bizi üzer. Ama şöyle düşünün. İşler kötü gideceğine ve bunun bedelini ödeyeceğimize iyi giden bir şey kaçırıp da iyi giden şeyin bizim elimize geçmesinden olmak hangisi daha avantajlıdır? Bu da ödeyeceğimiz bedele göre değişir. Ödeyeceğimiz bedel çok çok büyükse eğer belki de çıkmamız gerekir ama ödeyeceğimiz bedel o kadar da büyük değilse bizim için o zaman kalsak daha iyi olabilir.