İnsanlık, tarihi boyunca en yalnız, en bireysel ve en birbirinden ayrık olduğu çağa gelmiş durumda. Ve bu çağın gelmesine aslında şaşırmamak lazım. Çünkü yüzlerce yıllık kolektif ve toplu bir yaşamın insanlığa kazandırdığı medeniyet, şimdi onların hayatını o kadar kolaylaştırdı ki artık insanlar toplu halde bulunmak istemiyorlar. Tabi tek sebep teknoloji diyemeyiz. Ama önemli bir sebep çünkü teknoloji insanların hayatını çok kolaylaştırdı. Şöyle bir düşünün, bir tarladan örnek verelim. Eski dönemlerde tarla son derece önemliydi ve hala da önemli. Ama eskiden bir tarlayı sürmek için veya ekinleri biçmek için belli de onlarca kişinin aynı anda çalışması gerekiyordu. 

Ve tarla anca sürülüyordu. Ama şimdi öyle mi? Teknolojik bir aygıt, bir biçer döver, tarlaya tek başına girdiği zaman, tarlayı kendi başına biçebiliyor. Ve bunu onlarca insandan çok daha kısa zamanda yapabiliyor. İşte teknoloji, burada onlarca insanın yapabileceği bir işi, sadece tek bir insanın veya iki üç insanın maşinaları kullanarak yapabileceği bir işe dönüştürdü. Bununla birlikte fikirler de çok önemli. Bugün pek çok bireysel fikir toplum hayatını etkilemiş durumda. İnsanlar nasıl yaşamalarına gerektiğini söyleyen pek çok toplumsal akım, onlara bireyci olabileceklerini, birey olarak daha güçlü olabileceklerini söylüyor.

Bu da insanları bireyselleştiren diğer bir önemli unsur olarak düşünülebilir. Geldiğimiz son noktada ise toplum şu anda birbirinden ayrılmış durumda. Dünyanın geneline baktığımız zaman giderek artan bir süreç. Muhtemelen gelecekte dünyada bireysellik, yalnızlık ve bunların getirdiği sorunlar daha da fazla artmış olacak.