Bazı anlarda yapmak istediğimiz şeylerle yapmamız gereken şeyler aynı ana denk gelebilir. Böyle anlar denk geldiği zaman arası ikisinden birini seçmek zorunda kalırız. Yapmak istediğimiz şeyi seçeceğiz ya da yapmamız gereken şeyi seçeceğiz. Ancak burada önemli olan konu hangisini seçmemiz gerektiğidir. Burada pek çok insan fikir değiştirebilir. Ancak yapmamız gerekenler bizi yalnızlaştıran önceliklerimiz olacaktır. Örneğin, şöyle düşünün. Yapmanız gereken bir önceliğiniz, mesela çalışmak olsun. 

Ve yapmak istediğiniz bir önceliğiniz, arkadaşlarınızla zaman ayırıp gezip eğlenmek olabilir. İnsanlarla sohbet etmek olabilir. Ve bu ikisinin de aynı anda denk gelebilir. Bu kadar. Hangisini seçeceksiniz? Yapmanız gerekeni mi, yapmak istediğinizi mi? Pek çok insan yapmak istediğini seçecektir. Yapmamız gereken önceliğimiz olan çalışmak ise bizleri yalnızlaştıracaktır. İkisini de aynı anda yapmayı başarmak çok zordur. Hatta neredeyse imkansızdır. Yani çalışırken birileriyle muhabbet edemezsiniz. Veya birileriyle muhabbet ederken çalışamazsınız. Birinden birini seçmek zorundasınız.

İşin daha da kötü yanı arkadaşlarınız geri gelmeyecektir belki de bir süre ama konuşmak istediğiniz o insan bir süre boyunca size gelmeyecektir ama çalışmaya her gün devam edeceksinizdir. Yine de çalışmaya devam etmek zorundasınız. Bu durımda arkadaşlarınız daha değerli hale geliyor. Çünkü arkadaşlarınızı bir daha kolay kolay göremeyebilirsiniz. Ancak çalışmakta bir zorunluluk olduğu için, çalışmaya da devam etmek zorundasınız. Yani burada olay tamamen zıt durumlara düşüyor. Buradaki zıt durum ise, değerli olan şeyi yapamıyor olmanız. Ama zorunda olduğunuz şeyi yapmak zorunda olmanız.