Bir insanın hayatta kendisini getirebileceği en tuhaf aşamalardan birisi, belki de artık çözecek hiçbir problemin kalmadığı bir aşamaya gelmektir. Bu aşamaya gelmek ise genellikle iki şekilde mümkün olacaktır. Ya bütün problemleri çözmüştür bir birey, veyahut da hayata olan bakış açısını değiştirerek problem olarak gördüğü şeyleri artık problem olarak görmemeye başlanmıştır. Ya da her ikisini birden yapmıştır.
Ve sonuçta hiçbir problemin olmadığı bir ana ulaşmıştır. Bu son derece ulaşılması zor ve farklı bir konumdur ama ulaşmak da son derece önemlidir. Çünkü bir insanın hayatta belli bir aşamadan sonra artık çok fazla probleminin kalmamış olması gerekir. Öyle gerekir ki başka şeyleri odaklanabilsin, konsantrasyonu dağılmasın ve ilerleyebilsin. Tabi bu her zaman mümkün olmaz ama mümkün kılmaya çalışmak gerekecektir. Bazı insanlarsa problemlerini ne çözer ne de hayata karşı olan bakıyaçlarını değiştirirler.
Sadece kendilerine yalan söyleyerek problemleri geçiştirirler. Bu da problemlerin varlığını unutmakla ilgilidir ve aslında insanların üzerindeki etkilerini epey bir azaltır. Ama günün sonuna geldiğimizde o problemler tekrar böyle kişilerin karşısına çıkacaktır. Yani insan kendisini kandırarak problemlerini çözmüş sayılmaz.
Yorumlar
Aynı fikirdeyim.
Bazen uğraşacak dert pek fazla kalmaz
Yorum yazmak için lütfen giriş yapınız