Bir insanın dış dünyayı görememesinin, algılayamamasının en büyük sebeplerinden birisi olarak kendi iç dünyasına fazla dönük olmasını gösterebiliriz. Bir insanın kendi iç dünyasına fazla dönük olması, yani kendi duygularına, kendi düşüncelerine, kendi değerlerine fazla dönük olması, bunları kendi hayatının merkezine koyması ve bunlara hayatının gerçekliği yapması ile ilgilidir. 

Oysaki sadece size ait olabilecek bu kavramlar, tüm dünyanın gerçekliği olamazlar. İnsanın kendisine fazla dönük olması, ancak bu dönüklük kişisel gelişim manasında değil de, kendine ait olan şeylere fazla dönük olması, dış dünyayı anlamasını engeller. Bir insanın dış dünyayı gerçekçi ve objektif bir şekilde algılayabilmesi için kendi hislerinden, kendi değerlerinden, kendi gerçekliğinden sayılıp, o şekilde dış dünyaya bakması gerekir.

Kendi iç meseleleriyle uğraşan bir insanın dış dünyayı çok da algılamak gibi bir seçeneği yoktur. Çünkü buna ne zamanı vardır, ne enerjisi vardır. Ne de dış dünyayı algılarken objektif olabilir, gene kendi gerçekliği ve kendi hislerine göre algılayacaktır. Dış dünyayı algılamak veya doğru bir şekilde algılamak aslında o kadar da kolay bir iş değildir.