Hatalarımızı bize söyleyen insanlar, ilk bakışta son derece kıymetsiz, sinir bozucu ve kötü gelseler de aslında böyle insanlar iki açıdan çok kıymetlidirler. Birincisi, bize hatamızı söyleyen bir insan, bize bir şeyleri görmemiz ve onu düzeltmemiz için aslında birer fırsat verir. Çünkü bir insanın zaten kendi hatasını görmesi o kadar kolay olmamakla birlikte bunu dışarıdan bir gözün yapması çok daha kolaydır. İkincisi, size hatalarınızı söyleyen birisi bunu size söylüyordur, bir başkasına değil.

Sizin hakkınızdaki zayıflıkları, hataları, kusurları bir başkasına uçurmak, bir başkasına söylemek yerine bizzat size söylüyordur. Bu aslında bir samimiyetin göstergesidir. Sizi şikayet etmek, sizi ispini yonlamak, sizi gambazlamak yerine hatalarınızı gelip direkt size söyleyen insanlar, aslında kıymetli insanlardır. Her ne kadar ilk bakışta öyle görünmeseler de kıymetli insanlardır. Tabii sadece size söylemeleri kaydıyla.

Bazı insanlar hem size hem de başkalarına söyleyebilir. Bu da iyi değildir. Sadece size söyleyen insanlar, kıymetlidir. Böylece hatalarımızı bilir ve onları düzeltme şansı yakalarız. Aynı zamanda başkasına söylemediği için hatamızın ve zaafiyetimizin ne olduğu da sadece bizde kalan bir gerçek olur. Hatalarımızı bize söyleyen insanlar, bize söylemeyen insanlardan çok daha kıymetlidir. Bize duymak istediklerimizi değil, gerçekleri söyleyen insanlar uzun vadede çok daha kıymetli olacaklardır.