Bazen hayatımız için öyle fedakarlıklar yaparız ki bu fedakarlıklar bizi bile zorlamaya başlar. Bazı fedakarlıkları başkaları için yaparız. Bazı fedakarlıkları ise kendimiz için yapmamız gerekir. Düşünsenize gidip bir şey çalışmak dışında bir de kendimiz için bir şeyler yapmaya çalıştığımızda ne kadar zorlanıyoruz? Aslında sıradan hayatımızda çalışırken bir de kendimiz için bir şeyler yapmaya çalışmak çok zor olmuyor.
Bu işte bizim kendimiz için yaptığımız fedakarlıklar oluyor. Sıradan hayatımızdan örnekler uyuduk, uyandık. Kaç saat geçti diyelim? Hadi 6 saat ya da 5 saat. İşe gittik, geldik. 8-9 saatte orada geçti. E bir şeyler yedik. O bu şu derken, hadi bir 2 saatte öyle geçsin. 9-11 artı 5 saatte ekle, 17 saat. E gün kaç saat? 24 saat. Bize kaç saat kaldı? 8 saat, 7 saat. Evet bu 8 saat, 7 saat nasıl değerlendireceğiz?
Oyun oynayarak mı? Dışarıda gidip tozar ak mı? Yoksa geleceğimiz için bir şeyler yapmaya çalışarak mı? İşte o 8-7 saat bizim geleceğimizi belirleyecek. O 8-7 saatte kendimiz için gerçekten büyük fedakarlıkları yapmamız gerekir. Kimisi de dinlenmeyi tercih edebilir ama işte dinlenmeyip bir şeyler yapmaya çalışmak kendimiz için yaptığımız bir fedakarlık olacaktır. Dilerim ki herkes kendisi için yaptığı fedakarlıkların karşılığını alabilir.
Yorumlar
Umarın herkes farkında olarak bu fedakarlıkları yapar kendisi için
fedakarlıklarımızın getirisini alırız umarım
İnsan en çok kendisine çalışmalı
Yorum yazmak için lütfen giriş yapınız