İnsanın yaşayabileceği en büyük yalnızlıklardan bir tanesi, hayattaki amaçlarını ya da vizyonunu anlayacak hiç kimseyi bulamamasıdır. Pek çok insan amaçlarının farkında olmasa bile aslında ortak amaçlara sahiplerdir. Hayatta kalmak, yemek, içmek, gezmek, farkında olmadıkları anlık hazların peşinde koşmak birer amaçtır insanlar için. Pek çoğu için bu böyledir. Ancak bazıları için hayatın çok daha farklı amaçları vardır.

İşte farklı amaçlara sahip olmayı başarmış ve farklı düşünebilen insanlar hayatta büyük bir yalnızlığa sürükleneceklerdir. Çevrelerinde ne kadar insan olursa olsun yine yalnız hissedeceklerdir. Çünkü onları anlayan, amaçlarını anlayan, düşüncelerini anlayan hiç kimseyi etraflarında göremeyeceklerdir. Kalabalıklar içinde yalnızlığı yaşayacaktır böyle insanlar. Ancak yalnızlığın kendisi anlaşılamazlığın yanında getirdiği bazı pozitif özelliklerden dolayı o kadar da korkutucu değildir. Çünkü sizin amaçlarınızı anlayamayan insanların sizi herhangi bir konuda yakalamaları, yenmeleri ya da üzerinize gelmeleri gibi bir imkanları da olmayacaktır. 

Amaçlarınızın anlaşılamaması sizi hayatta durdurulmaz yapacaktır. Çünkü pek çok insan, diğer pek çok insanı kendisi gibi yorumlar, kendisi gibi düşünür ve kendisi gibi amaçlara sahip olabileceğini zanneder. Ancak siz farklı birisi olup farklı amaçlara sahip olmayı başarırsanız, o zaman insanlar sizi durduramayacaktır. Çünkü sizin ne yapmaya çalıştığınızı bilemeyeceklerdir. Bu sizi öngörülemez yapacaktır pek çok insana karşı.