Doğanın insanlara karşı olduğu, insanları çökertmeye çalıştığı, aslında mecaz anlamda kullanıldığında doğru bir tespit olacaktır. Çünkü doğanın kendisiyle insan baş başa kaldığında, hastalıklar, soğuk, açlık gibi sert koşullarla da baş başa kalmış olacaktır. Sert koşullar, bir insanın hayatına son vermeye yetecek sert koşullardır. Ancak günümüzde, doğanın insanlığa dayattığı pek çok sert koşulun önüne medeniyetimizle geçmeyi başardık.

Tabii, medeniyetin bu kadar gelişmesi ve doğadan kopuşumuzla birlikte, insan aslında daha büyük bir düşmanla, doğadan daha ciddi bir rakiple karşı karşıya kaldı. O rakip ise insanoğlunun kendisiydi. Evet, doğa bizi yıldırmaya çalışıyor olabilir, bize sert koşullar sunuyor olabilir. Ama bize hayatta tutan şeyleri veren de doğanın kendisi. Gıda, madenler, su... Doğa bize düşman olabildiği kadar bize dost da olabiliyor.

Ama insanlar bize dost olduklarından çok bize düşman olabiliyorlar. Bugün bir düşünün, kaç dostunuz kaç düşmanınız vardır. Eminim ki dostlarınızın sayısı 2'yi 3'ü geçmezken, düşmanlarınızın sayısı çok daha fazla olabilir. Ya da rakiplerinizin sayısı çok daha fazla olabilir. Bugün insanların bizzat kendisi, insanlara doğanın kendisinden daha büyük bir rakip ve düşmandır.