İnsanların hissettiği duygular genellikle alışkanlıklarla bağlıdır ya da o duygunun ne kadar hissedildiği ile doğru orantılı olabilir. Örneğin, sizin acı duygusunu tanımlamanız veyahut da anlamlandırmanız için o duyguyu birkaç kere yaşamış olmanız gerekir. Eğer yaşamazsanız, o duyguyu tanımlayamazsınız. O duygunun anlamı size kaybolmaya başlar ve körenmeye başlar. Tabi burada kastettiğim acı duygusu, dışarıdaki etmenlerden dolayı çektiğimiz acılarla, yani fiziksel acılarla ilgili değildir.

Psikolojik olarak çektiğimiz acılarla ilgilidir. Dışarıdaki etmenlerden dolayı yaşanan duygular ve hisler genellikle kolay kolay körelmezler. Yani birisi gelip de size vurduğu zaman bu her zaman canınızı yakacaktır, acıtacaktır. Yani hiç acı hiç kimse size vurmazsa bu hisin köreleceğini söyleyemezsiniz ama insan bir şeyleri az yaşadıkça hissiyat olarak o hissiyatları o insanın içinde körelecektir zamanla. Tabi bu körelme o duyguyu bir daha hissedemeyeceği anlamına gelmiyor.

Sadece nasıl bir şey olduğunu unutuyor. Nasıl bir şey olduğunu unuttuğu için de bu onun davranışlarına da yansımaya başlıyor. Yani neşelenmeyi unutmuş bir insanı düşünsenize. Bu onun bir daha neşelenmeyeceği anlamına gelmez ama neşelenmeyi unutmuş olması onun açısından son derece kötüdür. Çünkü bu onu hayatında daha depresif bir hale sokar. Çünkü neşe duygusu körelmiştir içinde.