Cehalet, insanlık açısından küresel bir değer. Değer dediğime de bakmayın. Ortak bir kavram olduğu için bir değer olduğunu söylüyorum. Yani eksi bir de değerdir, eksi yüz de değerdir, artı yüz de değerdir. Cehalet de toplumların ortak değerlerinden birisidir. Dünyanın neresine giderseniz gidin, nereye bakarsanız bakın. En çok gelişmiş ülkeden en az gelişmiş ülkeye. Nereye bakarsanız bakın, mutlaka ama mutlaka cahil topluluklar görürsünüz.

Bunun sayısı azdır veya çoktur önemli değil. Olay cehaletin her yerde olmasıdır. Bu yüzden cehalet bir toplum özgü bir sorun değil. Tüm toplumların ortak bir değeridir. Negatif bir değerdir, eksi bir değerdir ama tüm toplumlar için ne yazık ki ortaktır. Bugün cehaleti tamamen yok etmek imkansız gibi bir şeydir. Bu yüzden cehalet için söylenebilecek en güzel dilek asla bir şeylerin yönetimine gelmemesidir. Cahil insanlar da işe yarayabilirler. Kimsenin yapmayacağı işlerde ama yapılması gereken işlerde son derece yetenekli olabilirler. O işleri çok iyi yapıyor olabilirler ama yönetemezler.

Bu sebepten dolayı cehaleti de yok etmek bir nevi dengeyi bozacak bir unsur olarak karşımıza çıkabilir. Bu yüzden cehaletle ilgili söyleyebileceğimiz en güzel dilek asla bir toplumun yönetimine gelmemeleri gerektiğidir. Asla ama asla cehalet yönetmemelidir. Cahil insanlar yönetmemelidir. Yönettiği zaman acıdan ve ızdıraptan başka hiçbir şey yaşanmaz o toplumda. Çöküşten başka hiçbir şey yaşanmaz.