Modern çağ geçmeden önce, teknoloji hayatımıza girmeden önce, medeniyet bu kadar sistematik hale gelmeden önce, insanların son derece önemli ve temel amaçları vardı. Bu temel amaçların en önemlisi hayatta kalmaktı. İnsanlar hayatta kalmak için tarlalarda çalışıp kendilerini iyice küretirlerdi. İnsanlar hayatta kalmak için kendilerini koruyacak silahlar getirirlerdi, gider savaşırlardı. İnsanlar yiyecek bulabilmek için çalışır, kendilerini koruyabilmek için savaşır ve bir sonraki nesle, yani kendi evlatlarına bir gelecek bırakabilmek uğruna da tüm bu mücadeleyi sürdürürlerdi. Tabi insan ömrü şu ankine göre eskiden çok daha kısaydı.

Ama bir amaç vardı ve bu amaçlar yapılmak zorunda olunan ve insanın en temel gücüne dayanan çok realist ve gerçek amaçlardı. Ancak bugün modern toplum insanı öyle bir hale getirdi ki aslında insan amaçsız kaldı. Bugün karnınız mı aç, yiyecek mi bulmak istiyorsunuz? Arayın telefonu gelsin. Ya da gidin marketten bir şeyler alıp evinizde yapın. Barınmanız mı gerekiyor? Eviniz hazır, yalıtımlı, teknolojik. Yani hayatta kalmanız için savaşmanıza gerek yok. Sizi koruyan polisler ve bir ordu var. Medeniyet çok gelişti. Modern dünya aslında amaçsız bir yığın yarattı. Hiçbir amacı yok.

Sadece hayattan haz almak için koşturan, kendine verilen sınavları geçmeye çalışıp kendine bir iş arayan ve hayatının en büyük derdi para kazanmak olan bir yığın üretti modern çağ. Modern insanın amacı artık kemel gücü için uğraşıp mücadele dolu bir hayat sürmeyi bırakıp sadece ama sadece para dediğimiz bir kağıt parçası için yaşayan insanlar yığınına döndü. Çünkü size hayatta tutabilecek olan yiyeceği ve istediğiniz hayatı para ile satın alabiliyorsunuz. Korunmaksa başka insanlar tarafından zaten sizin için yapılıyor. Modern insanın amacı bugün bir kağıt parçasına döndü sadece ve hayattan haz almaya döndü.