Belli başlı günlerde hayatımızda net bir bilgi elde edemediğimiz zamanlar olacaktır. Böyle zamanlar bizler için en azından benim için biraz stresli geçebiliyor. Bu stres seviyesi ise bazen insanı sinir edebiliyor. Hangisi daha sinir bozucu bilemiyorum. İşlerin planladığımız gibi girmemesini sağlamaya çalışan insanlar mı yoksa belirsizliği bitirmemekte itiraz eden insanlar mı?

Bazen farklı bir yola girmeye çalıştığımızda bizimle aynı yolda olan insanlar bizi tutmaya çalışırlar. Çünkü biz onların işime yarıyoruzdur ya da başka bir ihtimal ise yanımızda olan bazı insanlar bizim yükselmemizi görmek istemiyor olabilir. Çünkü onlar iyiye gidemiyorken bizim iyiye gittiğimiz görmek onlar açısından tahammül edilmesi zor bir his olabilir. Ama böyle insanlar bize kendilerini belli de etmezler. Ancak mesele bizim iyi günlerimiz olduğunda o mutlu anlarımızı en fazla mahveden insanlar bunlardır.

İşte belirsizliği bizim için yaratan insanlar da bunlardır. Aslında bizler açısından ortalığın en çok bulandığı anlar bizim genellikle daha iyisine gitmeye çalıştığımız anlardır. Ortalığı bulandıranlar ise ne yazık ki en yakınımızda olabilenlerdir. Hepsi değil belki ama çıkarlarına ve duygularına ters düştüğümüz o bazı insanlardır. Oysa ki insan hep en yakınlarının kendisi için en iyisini istediğini zanneder.