Post-Fordizm; 1973 Petrol Krizi ve 1979 Enerji Krizi akabinde uluslararası düzeyde yaşanan bir dizi gelişmeler sonucunda60-ekonomik dar boğazlar, enflasyon oranlarındaki artış, yaşanan krizlere bağlı olarak endüstrinin bozulması, kitlesel olarak üretilen mallara yönelik talebin doyması, talepte farklılaşmanın oluşması, kullanılan teknolojik donanımın farklı türden üretim yapabilecek bir esnekliğe sahip olmaması- üretim ve tüketimin yeniden şekillenerek günümüze kadar uzanan bir dönemi betimlemektedir.

Bu dönem, Fordizmin yaşadığı krizlerin üstesinden gelebilmesi için kriz koşullarının öngördüğü değişim ve farklılaşmayı -yani hem kriz döneminin yeni koşullarına entegre olabilmeyi hem de üretim sisteminin teknolojik gelişmelerle etkileşimini- içermektedir. Ayrıca bu değişim ve farklılaşma, ekonomik nitelikli olmasının yanı sıra geniş ve derin toplumsal ve kültürel bir boyuta da sahiptir. Bu bağlamda Post-Fordizm; Fordizmden tarihsel açıdan bütünüyle bir kopuşa değil, bütün dünyanın niteliksel açıdan standart, bütünsel ve ölçek ekonomisiyle ilişkilendiren kitlesel toplum yapısından sıyrılarak; üretimin (kitlesel üretim), yönetimin (bilimsel yönetim ilkeleri) ve tüketimin (kitle tüketimi) esnekleştirildiği, farklılaşan ve başkalaşan bir toplum yapısına doğru evirilmesine ilişkin bir atıftır.

Post-Fordizm dönemi sosyal bilimcilerin farklı bakış açıları nedeniyle alanyazında farklı şekillerde isimlendirilmektedir. Post-Fordizmi; Guy Debord (1967) Gösteri Toplumu; Henri Lefebvre (1968) Bürokratik Yönlendirilmiş Tüketim Toplumu; Ralf Dahrendorf (1968) Hizmet Sınıfı Toplum; Ernest Mandel (1975) Tüketim Kapitalizmi; Daniel Bell (1976) Post-Endüstriyel Toplum; Yoneji Masuda (1990) Enformasyon Toplumu; Peter Drucker (1993) Kapitalist Ötesi Toplum ve Manuel Castells (1996) ise Ağ Toplumu şeklinde tanımlamıştır.