Bir etrafımıza dönüp baktığımızda, pek çoğumuz yalnız olmadığımızı düşünebiliriz. Pek çoğumuz, en kötü annem var, babam var, eşim var, kardeşim var diyebilir. Ve yalnız olmadığını düşünebiliriz. Evet, bu insanlar sizi pek çok zamanda yalnızda bırakmayacaktır. Ancak söz konusu durumun bir tehlike olduğunu düşünelim. Bir tehlike anında aslında yalnız kalma ihtimaliniz oldukça yüksektir. Çünkü çevrenizde olan insanların gücü, yakınlarınızın gücü o tehlikeyi atlatmaya yetecek kadar büyük olmadığı zaman siz aslında o tehlikeye karşı yalnız kalırsınız.

Olayı şöyle kafanızda canlandırın. Diyelim ki bir doğal afet yaşandı. Bir deprem. Ve bu deprem yaşandıktan sonra veya bir yangın olabilir, bir sel olabilir, herhangi bir doğal afet. Bu yaşandıktan sonra siz bir enkaz altında kaldınız diyelim. Ve sizinle beraber yakınlarınız da kaldı. Onlar ayrı bir noktada, siz ayrı bir noktada. Veya bir yangın içinde bunu düşünebilirsiniz.

Herkes bir ara kaçışmaya başladı. Ve o enkazın altından veya o alevlerin içinden sizi kurtarmaya kimsenin gücü yetmiyor. İşte siz bu tehlike anında tamamen yanlışsınızdır. Tamamen. Ve bu yalnızlığa karşı yapılabilecek tek şey sizi kurtarabilecek tek şey yerleriniz kendi yeteneklerinizdir. İşte tehlike anında yalnızlık tam olarak böyle bir şeydir.