Bugün insanların hayatına baktığımız zaman aslında birbirleri hakkında ne kadar çok konuştuklarını görebiliriz. Bu hem televizyonda hem sosyal medyada hem de sosyal yaşantımızda başımıza gelen bir eylemdir. İnsanlar birbirleri hakkında durmadan sürekli olarak konuşuyorlar ve bu sürekli konuşma hali bir noktadan sonra insanların hiç yapmadığı, söylemediği, düşünmediği şeyleri yapmış, söylemiş ya da düşünmüş gibi görünmelerine sebep oluyor. 

Buna aslında iki farklı isim verebiliriz veya iki farklı açıdan bakabiliriz. Birincisi kulaktan kulağa oyunu gibi. Kulaktan kulağa oyunun da ilk söylenen kelime ile 10-15 kişiden sonra çıkan söylenenin birbirinden çok farklı olması gibidir. Sizin burada yaptığınız şey, herhangi bir şeyi doğru söylemek olabilir ama o başka birisine, o başka birisine ve o da başka birisine söyleye söyleye en sonunda ortaya çıkan şey bambaşka olabilir.

Bu, ilk başta söylenenlerin tamamını almamakla ilgilidir. İkincisi ise, söylenenlerin tamamını almamayı bilinçli olarak yapmaktır. Bir kişinin, başka bir kişi veya bir şey hakkında algı yaratmak için bilinçli olarak o kişinin söylediği belirli noktaları veya yaptığı eylemlerin belirli noktalarını alıp göstererek istenilen bir algı yaratmaktır. Ama bu algı, gerçeği ya da hakikati yansıtmayabilir. Yine de insanların bunu sık sık yaptığını görebiliriz. Ve bu, son derece kötü bir davranıştır.