Bencillik, bir insanın en temel özelliklerinden birisidir. Bir insan, çocukluğundan biri bencillidir. Ve hatta, bir insan için bencil doğar düşüncesini söylesek, aslında yanılmış olmayız. Bir insanın, başka bir insan için endişelenmesini veya korkmasına sebep olan yegane motivasyonlardan birisiyle, yine bencilliktir aslında. Çünkü, o kişiye gelebilecek bir zarar, direğin kendisine de dokunacaktır. Peki, bencillik, zamanla yenilebilecek bir özellik midir?

Evet, bir insan kendini zaman içinde eğittikçe, bencilliğin önüne geçebilir ve, sadece kendine değil, yaşadığı toplum için veya içinde bulunduğu doğa içinde daha yararlı hale gelebilir. Ve peki, eğer bu olmazsa, yani herkes bencil kalmaya devam ederse? İşte bu, toplumun çöküşü anlamına gelecektir. Çünkü, şöyle düşünün, bugün marketten aldığınız gıdalar, oturduğunuz binalar, temel ihtiyaçlarımızı karşılayan bu sistem, aslında hep başkalarının fedakarlıkları sayesinde oldu.

Birileri bir şeyler icat etti, bu icat edilenler birileri tarafından inşa edildi ve bu sistem yaratıldı. Peki ya herkes bencil olursa? Yani kimsenin bir şey icat etmediği, toplum için veya bir başkası için bir şey yaratmadığı, herkesin sadece kendi haz ve eğlencesi uğruna veya kendi günlük yaşantısı uğruna çalıştığı bir toplumu düşünün. Düşünün sizi koruyacak hiç kimsenin kalmadığını, çünkü herkes kendini korumaya çalışıyor. Kimsenin kendini ortaya koymadığı bir toplum sonunda çökmeye mahkumdur. Toplu bencillik toplumun çökmesine sebep olur.