Gün içerisinde hiç düşündünüz mü? Bütün odağınızı bir göz önüne alın. Odaklandığınız şeyleri bir düşünün. Ne kadarı sizce sizinle ilgilidir? Ben söyleyeyim. Muhtemelen çok az bir kısmı aslında sizinle ilgilidir. Büyük bir kısmı ise başka insanlarla ilgili veya başka olaylarla ilgilidir. Yani size hiçbir faydası olmayacak. Sizi hiçbir yere götürmeyecek bir yazı insanlar ve olaylar düzlüğüyle ilgilidir.

Başkalarına ne der diye düşünmek, buna göre yaşamak veya başkaları neler yapıyor diye düşünmek, buna göre yaşamak, onların sahip olduğu şeylere bakmak, onların sahip olduğu şeyleri düşünmek, kendinizi onlarla kıyaslamak. Bu ne kadar doğru, bu ne kadar iyi, özellikle de sizin için. Bir düşünün, tüm odağınızı bunlara ayırmak yerine, sadece kendinizi geliştirmeye, kendinizi bir önceki versiyonunuzdan daha iyisi yapmaya adasaydınız, sizce nasıl bir hayatınız olurdu şu anda? Ben söyleyeyim. Çok daha iyi bir hayatımız olurdu. Aslında istediğiniz her şeye sahip olmuş olurdunuz. Belki yalnız kalırdınız biraz.

Belki çevrenizde çok fazla insan olmazdı. Ama çok daha iyi bir hayatınız olurdu. Pek çok kusurunuzu kapatmış olurdunuz. Pek çok sorununuzu çözmüş olurdunuz. Bir de şöyle düşünün. Düşündüğünüz onca insan, sizce sizi düşünüyorlar mı? Size bir faydalar olacak mı? Veya onların umurunda mısınız gerçekten? Umurlarında bile değilsiniz. Aslında, gerçekten yüzleşmesi biraz zor olsa da, ne aileniz, ne babanız, ne de kardeşleriniz, sizin, sizden başka kimseniz yoktur. Sizin, sizden başka kimse daha iyi bir yeri taşıyamaz ya da götüremez. Bu acı gerçekle yaşamak ve bu acı gerçekle kendimizi ilerletmek zordur. Ama tek yolda budur aslında. Bu yüzden en iyisi tüm odağımızı kendimize vermemizdir.