Daha yeni konuşmaya başladığımızda öğrendiğimiz ilk kelimeler “anne, baba, abla, dede vs.” iken ilk cümlelerden biri de “TEŞEKKÜR EDERİM”dir.
İlk öğrendiğimiz cümlelerden olan bu sihirli iki kelimeyi neden bu kadar çabuk unuttuğumuzu ve yetişkinlikte neden teşekkür etmediğimizi merak ediyorum.
Özür dilemekten bahsetmiyorum bile. “Özür dilerim” cümlesi kimileri için yasaklı cümle kategorisindedir. Teşekkür etmek yine bi’ nebze yaygın sayılabilir.
Mesela otobüse biniyorsunuz ve sürücüye ‘kolay gelsin’ diyorsunuz, cevap olarak ‘sağol’ veya ‘teşekkürler’ falan denir değil mi? Denilmiyor. Her sürücüye aynı şekildeler demiyorum zaten örnek veriyorum. Bir tane otobüs şoförü vardı mesela, hep ona denk gelmek isterdim çünkü otobüse her binene tek tek gülümseyerek ‘hoşgeldiniz’ derdi ve inanın o kadar fark ediyor ki…
Uzun lafın kısası teşekkür etmeyi unutmayalım arkadaşlar. Kimsenin teşekkür etti diye incileri dökülmez.
Haksız mıyım?
Hatta unutmadan söyleyim, içeriği buraya kadar okuduğunuz için teşekkür ederim.
Yorumlar
Bu içerik için TEŞEKKÜR EDERİM.
teşekkür edebilmeli insan…
Yorum yazmak için lütfen giriş yapınız