Tarihin babası olarak bilinen Herodot, ünlü eserinde Lydia hakkında bilgi verir­ken, "Pek öyle adı anılacak olağanüstü şeylere sahip değildir" di­ye başlıyor... Görüntüsü bugün bile pek değişmeyen Lydia'da. Herodot'un ilgisini çeken tek şey, Lydia Kralı Al­yattes'in görkemli mezarı (ya da tümü­lüsü) olmuş... "Ama, Mısır ve Babil'­deki anıtlar bir yana, burada öyle bir anıt var ki, bilinen bütün öbürlerini aşar" diye devam ediyor, "Bu, Kro­isos'un babası Alyattes"in mezarıdır, etekleri büyük taşlarla örülmüş bir toprak yığınıdır..."

Yakın çevresinde yer alan 100 ka­dar tümülüsten belirgin biçimde ayrı­lan bu dev mezar; Herodot'un bildirdi­ğine göre, "küçük esnafın, el işçileri­nin ve aşk satıcısı küçük kızların top­ladığı paralarla" yapılmıştı... Yakının­dan geçtiğini de söyleyen Herodot'un anlattıklarına bakılırsa, o dönemde anıtın tepesinde beş tane blok taş bu­lunmaktaydı. Taşların üzerinde de, ya­pımına katılan her meslek dalının ver­diği para miktarı yazılıydı. Herodot, ödenmiş en yüksek miktarın, fahişelik yapan küçük kızlardan geldiğini be­lirtmişti. Çünkü, bu devirlerdeki Lydia geleneğine göre, genç kızlar evlenme­den önce, bedenlerini satarak çeyiz parası biriktirirlerdi...

Eski Lydia bölgesi, o dönemde gü­neyindeki Karia'dan Büyük Menderes Irmağı ile ayrılıyordu. Ülke, doğudan bugünkü Uşak kentiyle, kuzeydoğu­dan ise Kütahya'nın Gediz ve Simav ilçeleriyle Phrygia'ya sınırdı. Kuzeyde ise Akhisar ya da eski adıyla Thyate­ira, Lydia'nın son kenti sayılıyordu. Batıda da Aolis ve İonia'daki kıyı kentleri, Lydia'nın denizden ayrıldığı doğal sınırlar olarak kabul ediliyordu. Lydia kral mezarları ise bugün bu bü­yük bölgenin içinde, Göl marmara civarında yer alıyor...