İskandinavya ile Rusya arasında­ki Baltık Denizi'nden karşıya geçmek Vikingler için çocuk oyun­cağından farksızdı. Bu denizi ge­çen Viking savaşçıları, Dinyeper ve Volga nehirlerinde yol alarak Karadeniz'e ve Hazar Denizi'ne kadar ulaşmışlardı. Buradan Bi­zans'ın merkezi Constantinopolis (İstanbul) ve İslam dünyasının kal­bi olan Bağdat'a geçmişlerdi. Vi­kingler'in doğudaki bu yolculukları hakkında yeterli kayıtlara rastlan­mıyor, ama Rusya ve ilerisinde, buralara kadar geldiklerini kanıtla­yan Viking broşlarına, silahlarına ve yazıtlara rastlamak mümkün... Hatta, Viking savaşçılarının Constantinopolis'te imparatorluk muha­fızları olarak kiralandıkları bile bili­niyor...

Batı Avrupa'yı da etkileri altına alan Vikingler, kıyı şeridindeki tüm kasabaları yakıp yıkmış, kiliseleri yerle bir edip toprak ve malları ele geçirmiş, tutsakları da köle olarak kullanmışlardı. Tarihe geçen ilk yağma, 793 yılındaki Lindisfarne olayıydı. Tüm Hıristiyan dünyasını sarsan bu yağmadan sonra Avru­pa üzerindeki saldırıların şiddeti ve sıklığı arttı. Viking savaşçıları, Kuzey Denizi ve Manş Denizi'ne ulaştılar ve sonra daha da içerilere girmeye başladılar. Avrupa'nın bü­yük nehirlerinden - Ren, Sen, Rhone gibi - içerilere girip, Paris'e ka­dar ulaştılar. Yağmacılar, kışlarını yağmaladıkları yerlerde geçirmeyi tercih ediyorlardı.

İşgal ettikleri yerlerden çıkıp halkı rahat bırak­mak için büyük paralar istiyorlardı. Bazı yağmacılar, yıllarca ailelerin­den uzakta yaşamıştı. Örneğin, Björn Jarnsmia ve arkadaşı Hasting, 62 gemi ile birlikte, İspanya, Kuzey Afrika, Fransa ve İtalya'da 3 yıl geçirmişlerdi. Ancak beraberle­rinde götürdükleri hazinelerin ço­ğu eve dönerken karşılaştıkları fır­tınalarda kaybolmuştu...