Kara Kemal, İttihat ve Terakki’yi tekrar canlandırmanın mimarı olarak İstiklal Mahkemesinin odağa yerleştirdiği kişidir. 1868'de doğdu. 1907’de posta memuru olarak görev yaptığı İstanbul'da İttihat ve Terakki’nin şubesini kurdu. 1908’de cemiyetin İstanbul müfettişliğine getirildi. Genel Merkez yönetiminde görev aldı.

Ticaret yaşamını Türkleştirme çabasında bir dizi şirket kurarak rol oynadı. Kimi esnaf örgütlerinin, İtibarı Milli bankasının kurulmasına katkıda bulundu. Birinci Dünya Savaşı'nda İstanbul’un iaşesiyle görevliydi. 1917’de İaşe Nazırı oldu. Örgütçülüğü nedeniyle Mondros Ateşkesi ve İttihat ve Terakki’nin kapatılmasından sonra ilk direniş gruplarından Karakol Cemiyeti'nin kurulmasına öncülük etti. Bu arada mali gücü kontrol ettiği gibi, Enver Paşa ile temasta olarak İttihatçılığı tekrar ön plana çıkartmanın çabasına girişti. Hatta Ankara'daki Milli Mücadele’nin kendi denetiminde olduğu izlenimini yaratmaya çalıştı. Bu yüzden Mustafa Kemal tarafından dışlandığı gibi, İngilizler tarafından da Malta'ya sürüldü. Ocak 1923'te Mustafa Kemal ile görüşmesinde, Mustafa Kemal Paşa, onun, İttihatçılığı, Anadolu ve Rumeli Müdafaa-i Hukuk Cemiyeti içinde eritme önerisine yanaşmadı.

Terakkiperver Cumhuriyet Fırkası'nın programını hazırladı; İttihatçıların bu partiye girmesinde rol oynadı ve partiye birçok muhalif paşanın da katılmasını sağlayarak devrimleri frenleyecek bir örgütlenmeye yöneldi. Bu amaçla, kontrol ettiği mali gücü de kullanıyordu. İzmir suikastı girişimi nedeniyle idama mahkûm edildi. 27 Temmuz 1926'da İstanbul'da saklandığı evin etrafı sarılınca intihar etti.