Öncü kuvvetlerinin çarpışmasından sonra Moğollar hızlıca bir şekilde tertiplenip hemen Anadolu Selçuklu devletinin öncü kuvvetlerinin üzerine saldırıya geçtiler. Anadolu Selçuklu kuvvetleri daha dinlenemeden kendilerini bir muharebenin içinde buldular. Daha da kötüsü Anadolu Selçuklu ordusu için Moğolların tam da istediği bir alanda muharebenin başlamış olmasıydı. Bu da Moğolların, Anadolu Selçukluların tuzağı düşürdüğü anlamına geliyordu. 

Ancak Anadolu Selçuklu kuvvetlerinin bilmediği bir şey vardı. O bilmedikleri şey ise, çarpıştıkları ordu, Moğol ordusunun tamamı değil, ufak bir kısmı olmasıydı. Yani Anadolu-Selçuklu ordusu, öncü kuvvetleri bütün bir Moğol ordusunu yenmeye çalıştıklarını zannediyorlardı. Muharebenin bir kısmında Anadolu Selçuklu öncü kuvvetleri Moğollara karşı üstünlük sağladı. Moğollar ise geri çekilmeye başladı. Ancak bu çok büyük bir tuzaktı. Çünkü Moğol komutanı Noyan, öncü kuvvetlerine geri çekilme sahte ricat emri vermişti. Ancak Anadolu Selçuklu öncü kuvvetlerini deneyimsiz komutanları bu sahte ricatla fon ordunun peşinden gitmeye karar verdiler. Bu çok büyük bir hataydı. Moğollar'ın esas ve tertiplenmiş ordusu tepenin ardında Anadolu Selçuklu kuvvetlerini beklemekteydi. Yani bu, öncü kuvvetler için ölüme koşmaktan aynı şeydi.