Çiçekleri çok seviyorum. Özellikle böyle kırda, dağda, bayırda yetişenleri. Mesela papatyalara bayılırım. Profilimin üstündeki fotoğraftan da anlaşılıyor diye düşünüyorum. 

Çocukken papatya toplamak uğruna boğazımda 5 dikişlik yara izim oluşmuştu. Nasıl bir papatya sevgisiyse bu? Bir de gözümün orada bir dikiş var, yine papatya sevdası uğruna.

Şimdi de papatyaları çok seviyorum ama çiçeklerin koparılmasına karşıyım. Her şey doğasında güzel. Koparmadna uzaktan sevebilmek de mümkün sonuçta.

He tabii bazen koparılıyor, düşünceli bir davranışa kurban gidiyorlar o zaman da vay efendim neden kopardın diye çıkışmıyorum. Ama özellikle para ile satılan çiçekler beni hiç mutlu etmiyor.

Mutlu olan insanlar var ama. Bir buket gül gelince hoşuna gidenler. Ben hiç mutlu olmam. Aksine o güllere yazık oluşunu düşünür bir de üstüne üzülürüm...

N'OLUR ÇİÇEKLERİ KOPARTMAYIN...