İçinizde hala olan var mı? Teyze, amca, dayı da olabilir. Yeğenleriniz var mı? Benim var ama benden çok uzakta, taa Almanya'dalar :(

İnsanın yeğeninin olması da çok farklı bir durum. Kanınızdan, canınızdan bir parça oluyor. Aklınız gidiyor onlar için. 

Mesela ben yeğenlerimi en son 2 sene önce gördüm. Burnumda tütüyorlar. Bakın bir insan birini gerçekten özlediğinde burnunun direği sızlıyormuş. Hayat size bunu öğretiyor. 

Küçük yeğenimi gördüğümde daha 10 günlüktü. Şimdi 2 yaşına girecek önümüzdeki ay. Tabii araya pandemi de girince yüzyüze görüşmek hayal oldu. Yeğenlerim benim suratımı unuttu.

Bir de çocuklar bizler gibi değiller. Telefonda konuşmak, görüntülü konuşmak onlar için yetmiyor. Sizin varlığınızı hissetmiyorlar. Onlar sizi canlı kanlı yanlarında istiyorlar. 

Benim durumumda da bu biraz zor oluyor. O yüzden çok özlüyorum onları... Benim için yeğeni olan herkes bir kere yeğenini sarılıp öpebilir mi? Teşekkürler.