“Bir kadın şikayet ediyorsa ya da erkeklerin deyimi ile vıdı vıdı ediyorsa;

 Erkek bilmelidir ki, o ilişkiden hala ümidi vardır kadının.

Yürütmek, birlikte yaşamak, sorunları çözerek mutlu olmak istiyordur.

Daha önemlisi, o adamı hala seviyordur.

 

Kadın susarak gider!

En önemli detaydır, erkeklerin hiç anlayamadığı durum işte bu kadar basittir.

O gün gelene kadar konuşan, kavga eden, tartışan kadın, kendini sessizliğe vermiştir.

Ne zaman ümidini o ilişkiden kestiyse, o zaman sevgisi de yara almış demektir.

Yüreğindeki bavulları toplamıştır, kafasındaki biletleri almış ve aslında bedeni orada durarak, ilişkiden çıkıp gitmiştir.” demiş Cemal Süreya.

Bir kadın gerçekten içini dökmeye çalışıyorsa, kızıyorsa, küsüyorsa kalmak istiyordur. Affetmek istiyordur, kırıkları onarılsın, sevildiğini hissetsin istiyordur. Dili söylemese de içi affetmek istiyordur. Dili söylemek, gitmek istiyorum bile diyebilir. Ama içten içe kalmak istiyordur ve tüm mücadelesi bunadır.

Çünkü ne demiş şair? Kadınlar susarak gider. Doğru. Bir kadın gitmeyi kafasına koyduysa ve gitmek istiyorsa ne kavgasını verir ne sevildiğini duymayı bekler. Çoktan hazırlamışsa bavulları kafasında, ayaklarına kapansanız da nafile. Susmuşsa gönlü çoktan yola çıkmıştır kadının.