En sevdiklerimiz bize çok uzaktadırlar bazen. Benimkiler Almanya’da ve Ordu’da mesela. Almanya uçakla 2,5-3 saat. Ordu uçakla 1 saat…

Almanya’da ağabeyim, yengem ve yeğenlerim var. Bir de dayım. Ordu’da ise annem, anneannem, teyzelerim, kuzenlerim var.

Ben de onlardan uzak bir şehirdeyim. Sevdiklerimden uzak olmak bazen beni çok zorluyor. Çok özlüyorum…

Mesela siz eve anahtarla girmeyle, size evin kapısını açan bir sevdiğinizin arasındaki ayrımı biliyor musunuz? Umarım bilmiyorsunuzdur ve öğrenmek zorunda kalmazsınız.

Bazen o küçücük anahtar buz keser elinizde, özlem büyümüşse…

Bir şarkı vardı hani, Hümeyra’nın olması lazım: “Öyle uzak ki yerim, uzakları aşıyor; bütün özlediklerim benden ayrı yaşıyor…”