Gerçekten vakti olmayan müşteriler var, onlara amenna. Ama bir de vaktim yok diye yalan söyleyenler var. Geçen gün yaşadım bu durumu. “Hiç vaktim yok, çok acelem var. Acilen bu elbisenin iki bedenini de üstüme hızlıca geçireceğim. Getirin bedenleri.” dedi müşteri.

Tabii getireyim, hay hay. Bu cümleyi kurmasının bir buçuk saat sonrasında mağazadan çıkmış olması dışında bir sorunumuz yok. Ablacım madem bir buçuk saatin var, neden acelem var deyip beni de strese sokuyorsun? Benim de iki ayağımı bir pabuca sokuyorsun. Ne göstereceğim ne getireceğim, sürem yetecek mi diye cebelleşiyorum. Mağazada ecel terleri, hayatta kalma mücadelesi...