O çağların belki de en yenilikçi cezalandırma yöntemleri, 13. yüzyılın Avrupa ve İspanyasındaki Engizisyon mahkemelerinde Katolik kilisesi tarafından uygulanmıştı. Ayağı pelte haline getiren demir botlar giydirmek; kol ve bacaklar kopana kadar bedeni germek; bir huni ile ağızdan kızgın yağ boşaltmak (ki bundan sonra suçlunun suçunu itiraf etmesi ve bilgi vermesi neredeyse imkânsız oluyordu); ya da içi sivri çivilerle dolu, demirden yapılmış kadın vücudu biçiminde lahitlerin içine sokmak; dili kökünden koparmak, ya da yavaş yavaş bacakları parçalarına ayırarak öldürmek bunlardan sadece birkaçıydı... Doğrusunu söylemek gerekirse, kurallara karşı gelen kimseleri konuşturmak için yapılan işkenceler de bir o kadar acımasızdı ki, işkence görenler çoğu kez bir şeyler söyleyebilecek kadar uzun yaşayamıyorlardı.

Orta çağ Avrupası'nda en moda ölüm cezası "ateşte yakmak" tı... Hıristiyanlığın koyu bir bağnazlıkla sürdüğü bu çağlarda, birçok kişi, özellikle de büyücülük yaptığı iddia edilen insanlar, suçlu ya da suçsuz olduklarına bakılmadan yakıldılar. Bu tür suçlara, "suda boğma" gibi farklı cezalar da verilebiliyordu. Bu cezalardan biri de "kazığa geçirme" ydi. Özellikle Balkanlarda, binlerce Müslüman ve Hıristiyan'ın büyük acılarla ölümüne neden olan bu yöntemin en tanınmış uygulayıcısı "Kazıklı Voyvoda" ydı. Ama Avrupa dışında, örneğin Amerika kıtasında ise daha vahşice cezalar uygulanıyor; suçlu, vahşi köpeklere parçalattırılıyordu, Asya halkları da kendilerine uygun ceza yöntemleri geliştirmekte Avrupa'dan aşağı kalmıyorlardı; suçluyu boynuna kadar toprağa gömüyorlar, kafalarını fillerin ayakları altında eziyorlardı.

1789 yılında çok kalabalık bir topluluk, günlerce, Paris ‘deki Place Vendome 'da Fransız Devrimi'nin binlerce düşmanının infazını seyretmek için toplandı. İdam edilenlerin arasında Kral XVI. Louis ve Kraliçe Marie Antoinette de bulunuyordu. O günlerde, oradaki infazlar oldukça “insancıl" metotlarla yerine getirilmişti. Çünkü, suçlu bulunan ve ölüm cezasına çarptırılan insanlar farklı bir aletle öldürülüyorlardı. Bu infaz aleti, balta kullanıldığında meydana gelebilecek insan hatasını sıfıra indirmek için Fransız fizikçi Antoine Louis Guillautine tarafından icat edilen bir aletti. Adına da mucidinin ismi verilmişti; "Giyotin"... Bu, başı vücuttan hemen ayırdığı için oldukça çabuk ve acısız olduğu sanılan bir yöntemdi. Bunun aksini iddia etmek bugüne kadar kimselere nasip olmadı; çünkü giyotini deneyenlerin hiçbiri hayatta kalmayı başaramadı...