Bu topraklarda yetişen kaktüslerin genellikle yılda 200 mm. suya ihtiyaçları var. Oysa, bu bölgelerdeki buharlaşma 1.700 mm. su oluşmasına neden oluyor. Yani, iklim ne kadar kurak görünürse görünsün, resimdeki dev Amerikan "Saguaro"su, ihtiyacının fazlası 1.500 mm. suya sahip. Ormandaki sıradan bir ağacın, yaşamını sürdürmek için yılda 2.000 litre suya ihtiyacı var... Şili'nin kuzeyindeki Alacama Çölü'nde yaşayan bir kaktüs ise bu ihtiyacını bir litre suyla gideriyor. Suyun yaşam için gerçekten kaçınılmaz bir madde olduğunu biliyoruz... Ancak, tam 58 bitki ailesi 30 yılda bir yağmur yağan çok çetin ve kurak iklimlerde bile yaşamayı başarıyor.

Ama onların bazı sorunları var; bu bitki çok kısa süren yağmur döneminde filizleniyor. Onun dışında kalan kaktüsler ve sütleğenler için böyle bir şey söz konusu değil... Bunlar her türlü zorluğa katlanabiliyor ve yılın her döneminde tohumlanabiliyorlar. Biyoloji uzmanları, kuraklığa sağladıkları olağanüstü uyum nedeniyle bu 58 bitki ailesini "kurakçıl bitkiler" olarak nitelendiriyorlar. Bu bitkiler, kuşkusuz çetin ve acımasız iklim koşullarına karşı önemli silahlarla donatılmış bulunuyorlar.

Bilindiği gibi, kurak bölgelerde yağmur yağması ender gerçekleşen bir olay, ama çiy ve sise bol miktarda rastlanıyor. Ancak, bu çiy ve sisteki suyu elde etmek için kaktüs müthiş hızlı davranmak zorunda… Çünkü buharlaşma başlamadan önce bunu gerçekleştirmesi gerekiyor. Kaktüsler bu işlem için, dikenlerinin alt kısmında bulunan ve birer sünger görevi gören küçük tomurcuklardan yararlanıyorlar... Bu sünger tomurcuklarla çiy tabakasını emiyorlar ve içerdiği suyu dokularına gönderiyorlar.