Tarihin önemli kentlerinden Roma da yangınlardan nasibini almıştı: M.Ö. 31 ve M.S. 410 yıllan arasında, her 11 yılda bir büyük yangınlar çıkıyordu. Roma'nın ilk itfaiyesi, M.Ö. l'de gayrimenkul satıcısı Marcus Crassus tarafından kurulmuştu. Crassus, kölelerden oluşan itfaiyecileriyle birlikte yangın yerine geliyor, tehdit altındaki civar evleri satın almayı teklif ediyor ve ancak evleri aldığında yangını söndürtüyordu.

Kendi özel itfaiyesini siyasi destek sağlamak için kullanan bir başka Romalı da İmparator Augustus'tu. M.S. 6'da "Vigiles" denen ilk halk itfaiyesini kurdu. Ama M.S. 64'te çıkan ve şehrin üçte birini yok edip 200 bin insanı evsiz bırakan yangına karşı pompalar ve sirkeyle ıslatılmış battaniyelerle savaşan 3.500 kişilik bu ekip etkisiz kalmıştı.

İlk itfaiyeler, büyük ihtimalle M.Ö, 1'de Roma'da kuruldu, Londra'da ilk düzenli itfaiye 1684'te oluşturuldu. Yangınla mücadele yöntemleri, 1829'da buharlı yangın söndürücülerin icadına kadar oldukça ilkeldi. Günümüzün araçları, dakikada 7500 litre su püskürtebilen aletlerle donatılıyor.

Londra'nın ilk resmi itfaiyesi, 1684'te Nicholas Barbon tarafından kuruldu. Bu itfaiyeciler, ilk bir saat için bir şilin, takip eden her saat için altı pens ve sınırsız bira istiyorlardı. Birer üniforma sahibi de olan bu in­sanlar askere gitmekten kurtuluyor­lardı. Aynı dönemlerde. Hollandalı mühendis Jan van der Heyden, yan­gınla mücadeleyi kolaylaştıracak dö­ner hortumu icat etti. İlk yangın söndürücüler. 30'u bulan sayıda adam­dan oluşan ekiplerce elle çalıştırılı­yor. 50 ila 60 metre boyunda tazyikli su püskürtebiliyordu. 1829'da buhar­lı yangın söndürücüler icat edildi.